Gepubliceerd in "De Oud Rotterdammer" juni'24
Ik zie ons nog zitten begin jaren 70 op het stoepje van de Paulus Potterstraat te Kralingen. Mijmerend over de dag dat we 16 jaar zouden worden. “Ik wil een Zündapp” zei Fred “en ik een Yamaha”. De Puch of Tomos was ook populair bij de jeugd en dan vooral met zo’n hoog stuur. Mijn moeder zei daarover altijd: dat ziet er toch niet uit joh, zo’n hoog stuur, die gasten lijken net op een aap die aan tafel zit. Wij bleven dagdromen op dat stoepje. Wat voor brommer het ook zou worden we gaan hem opvoeren en dan moet je eens kijken, dan maak je pas de blits. Het leek nog een eeuwigheid te duren voor we eindelijk 16 jaar werden.
Spring maar achterop
Twee van onze oudere vrienden hadden al een brommer. Aad met z’n Mobylette Kaptein en Ron met een handgeschakelde Sparta. ’s Avonds gingen we vaak bij hun achterop naar Zestienhoven. Je kon beter bij Ron achterop zitten. Zijn Sparta had een aangenaam zacht buddyseat en bovendien reed hij niet zo roekeloos. Als je bij Aad achter op de Mobylette moest had je minder mazzel. Aad nam de bochten even hard als dat hij rechtdoor ging en die ijzeren bagagedrager zat ook een stuk minder comfortabel, een houten reet kreeg je ervan en als Aad door een hobbel ging sprong je boven zijn kop uit. Wat een geluk dat er toen nog geen verkeersdrempels waren bedenk ik me nu. Maar we overleefden het keer op keer.
De paarse Yamaha
De bromgerechtigde leeftijd
brak eindelijk aan. Van gespaard krantenwijk geld, donaties en verjaardagsgeld
kon ik een Yamaha kopen, een stoere prachtbrommer. Van mijn oma en opa kreeg ik
er een helm bij, nee, niet zo’n integraal maar een oranje potje. Tja, maar OK
het gegeven paard werd niet in de bek gekeken. Ik zou hem trouw dragen (als ik
naar oma en opa ging).
Daar kwam Martin voorbij met 40
km per uur EN z’n stoere helm. “Ik zag je rijden” zei Hans. “Je mot wat meer
naar voren gaan zitten, met je grappie op de tank, dat staat veel stoerder”.
Goeie tip, Hans.
Ritjes naar Hoek van Holland, op vakantie naar Chaam en wel honderden keren heen en weer door de Lusthofstraat. Toen ik wat centjes had gespaard ben ik een praatje bij fietsenhandel Nekeman op de Lusthofstraat gaan maken. Hij kon de brommer wel een beetje opvoeren. Toen ging hij ineens 70 km per uur. De oranje pot werd ingeruild voor een witte integraal helm. Ik verbeeldde mij steeds meer aanzien in de wijk. Het laten verchromen van accessoires aan je brommer was destijds ook erg populair. Ik kon dat best bekostigen met het geld van mijn zaterdagwijk bij de post maar hij ging me nog niet hard genoeg.
Van brommer naar racemonster
Ik kocht een tweedehands
uitgevijlde FS1 cilinder en een 16 millimeter carburateur, voor intimi zal dit
herkenbaar klinken. Bij de eerste rit spoot hij haast onder mijn kont vandaan.
Wat ging dat ding angstaanjagend hard. Daar waren de remmen niet op gemaakt
merkte ik toen ik op de ’s Gravenweg tegen een plotseling rechts afslaande auto
reed. Bijdehand blafte ik die man toe dat híj fout was. “Oh ja joh, zei hij,
halen we er toch gewoon politie bij, ben ik benieuwd wat hij van je opgevoerde
brommertje zegt”. Die had ik niet zien aankomen en met de staart tussen de
benen droop ik af. De schade viel gelukkig mee maar hoe lang kon dit nog goed
gaan? Je kon erop wachten, want toen ik later mijn oma en opa in Capelle een
bezoek wilde brengen werd ik klemgereden door de politie, er kwam een
rollerbank bij om de snelheid te meten en Martin was op z’n Rotterdams gezegd
de lul. De Yamaha ging mee naar het bureau. Geruchten gingen dat als je gepakt
werd met een opgevoerde brommer, deze meteen zou worden vernietigd. Daar was ik
als de dood voor. Gelukkig gebeurde dit niet maar de opgevoerde spullen werden
er wel vanaf gehaald en na 2 weken kon ik de brommer op gaan halen bij het
politiebureau. Er hing een plastic tasje aan met onderdelen en een vette prent
voor de overtreding. Ik heb toen de brommer met de standaard spullen bij m’n
ome Arie in Capelle weer in elkaar gezet en ben vervolgens op het ouderwetse
slakkengangetje naar huis getuft. De lol was er vanaf, maar gelukkig zijn er in
die periode geen grote ongelukken gebeurd want het had allemaal heel anders af
kunnen lopen.
