dinsdag 4 februari 2025

Mijn nostalgische herinnering aan de Top 40


Gepubliceerd in de Oud Rotterdammer februari 2025


Op 3 januari jl. overleed het gezicht en stem van radio Veronica Willem van Kooten beter bekend als Joost den Draaijer. Hij was tevens de bedenker van de Top 40. Mijn gedachten gingen meteen terug naar de jaren zestig, naar deze lijst en mijn eerste single van de Beatles gekocht in het oude Crooswijk. Als je dan zo aan het mijmeren bent komt er nog veel meer naar boven dat als muziek in oren moet klinken.


De Arbeidsvitamine en de tune van de ochtendgymnastiek

Al heel vroeg had ik wat met muziek. Zo hadden wij thuis altijd de Arbeidsvitamine aanstaan. Leuke plaatjes van alle stijlen die een vertrouwd en gezellig gevoel in onze huiskamer naar boven bracht.

Welk muziekje me zeker nog in het geheugen staat gegrift is “De Ochtendgymnastiek” gepresenteerd door Ab Goubitz, “Staat u allen klaar?”. ’s Ochtends, voor we naar school gingen, wilde mijn moeder altijd het nieuws op de radio horen. Direct na het nieuws werd “De Ochtendgymnastiek” uitgezonden. Mijn moeder had een verschrikkelijke hekel aan de begintune en wilde die absoluut niet horen. Meestal redde zij het om de radio vóór aanvang uit te zetten maar soms ook niet dan kwam ze hard zingend of praten aanrennen om het radiotoestel met het “kattenoog” alsnog een slinger te geven. Vóór aanvang had zíj dan haar ochtendgymnastiek al gehad.

De plaatjes bij oma

Mijn grootouders hadden al vroeg een platenspeler, zo eentje met het speakertje in de kap. Vóórdat ik door de pickupnaald werd geïnjecteerd door de populaire muziek hadden mijn opa en oma al platen van “de Grote Drie”. Ik was zeer geïnteresseerd in de LP’s van Wim Sonneveld, Wim Kan en Toon Hermans. Niet dat ik er toen veel van begreep maar het publiek lachte zich een ongeluk, dan moest het wel leuk zijn. Ik kon hele stukken van de Conferences uit mijn hoofd. Oma had ook platen van “Ja Zuster, Nee Zuster”. Als ze me heden ten dage ’s nachts wakker maken kan ik nog vele nummers uit het hoofd meezingen. Ook hadden ze zachte plastic plaatjes van Piggelmee en Paulus de Boskabouter. Deze spannende avonturen vergeet ik nooit meer. Bijv. hoe de hommel in de snavel van Oeroeboeroe bommelde en de allesverwoestende explosie waarbij Eucalypta luid schreeuwend naar “wist ik veel” werd geblazen. Ik hoor het nog steeds en ik hoef er zelfs mijn ogen niet voor te sluiten. Onlangs vond ik op YouTube dit verhaal, ik sprak het nog woordelijk mee. “Paulus en het toverfluitje”.

“Pop”ulaire oma en opa’s kattengejank

Mijn nicht en neef zorgden er voor dat oma singletjes van popmuziek kocht. Bijv. van The Beatles. Ik draaide ze grijs. Omdat ik bij mijn grootouders altijd met de grammofoon bezig was mocht ik deze uiteindelijk hebben, een beter cadeau kon men mij niet geven nu kon ik zelf plaatjes voor mijn verjaardag vragen. Dat doet mij herinneren aan een avond in 1966. Ik zag een muziekprogramma waar The Beatles, zo bleek later, “Day Tripper”, speelden. ’s Nachts hadden de prachtige gitaarklanken van dit nummer me uit mijn slaap gehouden. De dag erna, vertelde ik mijn grootouders over de geweldige gitaarsound. Oma begreep me, maar opa, die alle popmuziek de categorie Kattengejank meegaf, sprak de onvergetelijke woorden, “zou jij dat plaatje willen hebben?” Ik zie ons nog lopen door de straten van Oud – Crooswijk. De winkel aldaar was niet meer dan een pijpenla nog lang niet aangevreten door de Rock & Roll. Single voor single werden op de draaitafel gelegd waarbij het geduld van de platenbaas danig op de proef werd gesteld. Daar zat ik dan met die horentjes aan mijn oren te wachten op… Het ultieme geluksgevoel overspoelde mij toen ik de eerste gitaarklanken van Day Tripper hoorde. Day Tripper kreeg een nummer 1 notering in de Top 40. 



DE Top 40

Ik hoef mijn leeftijdsgenoten eigenlijk niets over de Top 40 te vertellen. Termen als alarmschijf, treiterschijf en de diverse jingles en radiotunes waren een begrip. “Herinnert u zich deze nog nog nog?” En “Joost mag het weten…”. De Top 40, die overigens ook op papier gratis verkrijgbaar was, voegde al de op dat moment populairste muziek prachtig voor ons samen. Iedere zaterdagmiddag werden deze 40 bestverkochte platen gedraaid op radio Veronica. Die vertrouwde Top 40 heeft voor altijd een nostalgische plek in mijn hart. Ondanks dat ik later “afgedaald” ben naar de krochten van de(hard en Symfonische)rock heeft de Top 40 voor mij de basis gelegd voor mijn muzikale interesse. “Joost mag het weten”, nou die Joost den Draaijer wíst destijds waar hij mee bezig was.

 

Martin Stikkelorum

Martin.stikkelorum@gmail.com