Gepubliceerd in de VARA gids anno 2000
Singles kocht je niet zelf toen je 8 jaar oud was, nee die kréég je. Het genre werd bepaald door je ouders of grootouders en lag in de lijn van Paulus de Boskabouter en “Daar komt Zwiebertje”. Tot die bewuste zaterdagmiddag. Het moet 1967 geweest zijn. De avond er voor had ik een muziekprogramma met The Beatles gezien die, zo bleek later, Day Tripper speelden. Het prachtige gitaarwerk had mij ’s nachts uit mijn slaap gehouden. Op zaterdag vertelde ik mijn grootouders over de geweldige gitaarsound. Opa, die alle popmuziek de categorie kattengejank meegaf, sprak de onvergetelijke woorden: “zou jij dat singletje willen hebben?”
Ik zie ons nog lopen door de nauwe straatjes van Oud – Crooswijk, Rotterdam. De winkel was niet meer dan een pijpenla nog lang niet door de Rock & Roll aangevreten. Single voor single werden op de draaitafel gelegd, waarbij het geduld van de winkelbaas danig op de proef werd gesteld. Het ultieme geluksgevoel overspoelde mij bij het horen van die eerste klanken.
Als wij ’s zomers langs berg en dal rijden op zoek naar een mooie vakantiestek gaat er altijd muziek van The Beatles mee en terwijl ik dan terugdenk aan de lange tijd dat ik in dat winkeltje met die witte horentjes aan mijn oren zat te wachten op dit muzikale hoogstandje, zingt de hele familie: “It took me so long to find out, but I found out!”
Klik hier voor het filmpje van Day Tripper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten